Księga Umarłych: od starożytnego egipskiego tekstu do sztuki tatuażu.

Księga Umarłych to stara egipska literatura pogrzebowa, używana od początków Nowego Państwa, ok. 1550 r. p.n.e. do ok. 50 r. p.n.e. Popularny tytuł został nadany przez niektórych zachodnich uczonych. Oryginalna egipska nazwa tekstu, która jest tłumaczona jako Księga Wyjściu Dnia. Istnieje również inne tłumaczenie, które byłoby Księgą Wynurzenia do Światła.

Słowo „książka” jest najbliższym terminem opisującym luźny zbiór tekstów, na który składa się wiele zaklęć magicznych, które mają pomóc zmarłej osobie w podróży przez Duat lub podziemny świat, a także w zaświaty, oraz napisany przez wielu księży w ciągu około 1000 lat.

Księga Umarłych wpisała się w tradycję tekstów pogrzebowych, obejmującą wcześniejsze Teksty Piramid i Teksty Trumne, które malowano na przedmiotach, a nie papirusach. Niektóre z zaklęć, które zostały włączone, zostały zaczerpnięte z tych starszych prac i datowane są na 3^{r & D} tysiąclecie p.n.e. Niektóre inne zaklęcia zostały skomponowane później w historii Egiptu, datowane na trzeci okres pośredni.

Hieroglify niektórych krótkich fragmentów tego starożytnego egipskiego tekstu pogrzebowego są używane w wielu egipskich projektach tatuaży. Są one zazwyczaj barwnie ilustrowane, kopie tego dzieła z papirusu znaleziono w egipskich grobowcach. Jak już wspomnieliśmy, Księga Umarłych jest częścią egipskiej literatury pogrzebowej i składa się głównie z magicznych zaklęć i formuł, które służą ochronie, a także pomocy zmarłemu w życiu pozagrobowym. Zawiera również wiele podstawowych wierzeń zawartych w religii starożytnego Egiptu.

Kiedy ludzie używają tej konkretnej grafiki do pomysłu na tatuaż, nie ma poczucia chorobliwości. Księga Umarłych jest narzędziem funkcjonalnym i użytkowym, skupiającym się na życiu. Nie była to jednak również główna święta księga religii egipskiej.