Słowo Amen na końcu modlitwy, czy jako wyraz aprobaty, zgody, czy coś innego? Występuje zarówno w języku greckim, jak i hebrajskim. Ale w obu kontekstach niesie to raczej powagę niż tylko afirmację.
Użycie tego słowa zostało również przyjęte w kulcie chrześcijańskim jako słowo końcowe modlitw i hymnów oraz wyraz silnej zgody.
W judaizmie Amen jest zwykle używane jako odpowiedź na błogosławieństwo, ale częściej jest również używane jako akceptacja każdej deklaracji.
W islamie słowo Amin jest arabską formą słowa Amen. W tej religii jest używany w tym samym znaczeniu, co w judaizmie i chrześcijaństwie.
W rzeczywistości słowo Amen pochodzi od hebrajskiego rdzenia „AMN”, który oznacza stabilność i oznacza „niech tak będzie”, „zgadzam się” lub „niech tak się stanie”. Tak więc, kiedy wypowiadamy słowo Amen na końcu modlitw, prosimy Boga, aby „niech stało się tak, jak się modliliśmy, proszę”.
Istnieje kilka znalezionych przykładów użycia słowa Amen zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie. Wiele odniesień w Starym Testamencie łączy to słowo z uwielbieniem. Również pisarze Nowego Testamentu używają słowa amen, niektórzy z nich na końcu swoich listów, inni wiązali je także z wielbieniem i wielbieniem Boga oraz wskazywaniem na powtórne przyjście i koniec wieku.
W Nowym Testamencie jest 52 amen w Ewangeliach synoptycznych i 25 w Ewangelii Jana.
W bardzo znaczący, a zarazem niedosłowny sposób słowo Amen jest tylko wyrazem wiary. Zazwyczaj jest to tatuaż wykonany w stylu liternictwa, który wyraża coś poważnego, nawet jeśli może być prosty i krzywy, a także ozdobny i gotycki.
Uwagi